I Loved, I Lost, I made Spaghetti
A Memoir
โดย Giulia Melucci
277 หน้า สำนักพิมพ์ Grand Central Publishing
เมลุซชี่ทำงานในสำนักพิมพ์ชื่อดัง ซึ่งในสายตาคนอื่นก็จัดเธอให้อยู่ในแวดวงคนเก๋ในนิวยอร์ก--เธอทั้งฉลาด สนุกสนาน มีงานเจ๋งๆ วงเพื่อนเยี่ยมและหัวใจด้านชา โสด...ไม่มีแฟน (แทนที่จะฝันถึงผู้ชายดีๆ สักคน ก็กลับฝันถึงเตาไวกิ้ง..เอากับหล่อนสิ) แรงบันดาลใจในการทำอาหารเป็นสไตล์อิตาเลียน-อเมริกัน หล่อนรักที่จะปรุงอาหารให้คนอื่นๆ รับประทาน "มันเป็นสิ่งเร้นลับที่ไม่มีใครเข้าใจได้" ซึ่งก็นานกว่าจะพบใครสักคนที่หล่อนจะเสิร์ฟมันให้ได้ โดยเฉพาะ เสิร์ฟให้เขากินชั่วกาล
ข้อเขียนของเธอร่าเริง เชื่อมั่นและผ่อนคลาย เขียนในมุมมองเหมือนเธอเป็นแขกที่มีอารมณ์ขันในงานปาร์ตี้อาหารค่ำ "มันเหงานะที่จะอยู่คนเดียว" ใช่! มันเหงาพอกันที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว รอชายที่สนุกสนานสักคน เพื่อเดต และช่วยฟาดลาซานญ่าฝีมือเธอให้เกลี้ยง จะเป็นชายหนุ่มมาดเนี้ยบ-มีสกุล-ดื่มจัด Jeff Goldblum นักเขียนการ์ตูน 60New Yorker หรือ The Scot นักเขียนนิยาย ซึ่งในแต่ละบท เช่น "Mitch Smith Liced the Plate" หรือ "Marcus Coldwell Ate and Ran" อุทิศให้กับความสัมพันธ์อันดี สูตรอาหารที่ทำเพื่อช่วงเวลาที่จีบกันและห่วงหาอาทรกัน
แม้ว่าจะมีชายที่เหมาะสมเข้ามาน้อยก็ตามที แต่ก็มีสูตรอาหารที่มาจากความสัมพันธ์ อันได้แก่ สปาเก็ตตี้ในไวต์ ทรัฟเฟิล ออยล์ ปิกนัวร์ ถึงคัฟเค้กที่ไม่สามารถลอกเลียนแบบได้กับช็อกโกแล๊ต เบอร์เบิน ฟอร์สติ้ง เมลุซชี่ไม่มีบล็อก แต่เธอก็มีผลงานออนไลน์ สามารถตัดและแปะสูตรอาหารของเธอจากแมกกาซีนอาหารและ Epicurious.com ถ้าคุณมีพาสต้า กระเทียม ไวน์ขาว และพริกไทยแดงบด คุณก็สามารถทำอาหารตามสูตรของเมลุซชี่ ซึ่งแม่นยำและขำขันแบบไม่ตัดสินใครอะไรทั้งสิ้น อาจจะมากกว่า Rachale Ray หรือ Ruth Reichl
หล่อนกล่าวไว้ในหน้าคำนำในหนังสือของตัวเองว่า
"เวลาฉันไม่สามารถตกลงปลงใจเรื่องความรักได้สักที อย่างน้อยที่สุด ฉันจะเรียนรู้วิธีการปรุงอาหารให้ยอดเยี่ยม ให้อร่อยที่สุด เพราะว่าเมื่อคุณอยู่ในห้วงรัก คุณจะต้องการเวลาสำหรับสิ่งอื่น นอกเหนือจากอาหาร"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น