ในพิธีรับประกาศนียบัตรโรงเรียนมัธยมฮัลโหล สคูล นักเรียนชั้นปีสุดท้ายกำลังฟังครูฮิลลารี—ครูใหญ่ ปัจฉิมนิเทศ
“ท้ายที่สุดครูอยากให้นักเรียนทุกคน เมื่อจบการศึกษาแล้ว จงทำหน้าที่เป็นตัวอย่างที่ดีและสร้างชื่อเสียง เป็นเกียรติเป็นศรีกับโรงเรียนของเรา ในลำดับต่อไป ทางโรงเรียนพร้อมประกาศรายชื่อนักเรียนดีเด่นผู้มีผลการเรียนและผลงานทางกิจกรรมดีเยี่ยมประจำปี ขอให้นายธีรัฐ คิรากร และ นางสาวทานตะวัน อุมามิ ขึ้นบนเวทีเพื่อรับรางวัลอันทรงเกียรตินี้ด้วย”
“นั่นไง ผมว่าแล้วว่าต้องได้ ผมเก่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว” ธีรัฐบอกรัฐภูมิ—เพื่อนที่นั่งข้างๆ รัฐภูมิเป็นคนสนิทที่ทำการบ้านให้ธีรัฐทุกวิชา ไม่เว้นแม้แต่พละศึกษา
ธีรัฐลุกขึ้นจากที่นั่ง ก้าวเท้าขึ้นบนเวที ด้วยสายตาเกลียดชังจากเพื่อนๆ
“ไอ้ห่ะนี้ได้รางวัล ไม่มีใครดีกว่านี้หรือไงว่ะ รุ่นพี่ปีนี้ห่วยชะมัด” ทิมบอกภูมิ ทั้งสองเป็นเด็กปีสอง
“ก็ธีรัฐ เป็นประธานนักเรียนที่ได้รับคะแนนจากการซื้อเสียง เรียนก็ยังจ้างเด็กมหาลัยทำรายงาน แล้วไอ้คนที่นั่งข้างๆ มันก็ทำการบ้านให้ตลอด หมดเงินไปตั้งเท่าไหร่ ไม่ได้รางวัลก็ขาดทุนเหมือนกันแหละ”
“ห่วยว่ะ! ปีหน้าถ้าใครทำแบบนี้จะจ้างนักเลงอัดให้น่วม ชิ! ดู๊...ดู มันยังกล้ายิ้มโบกมือ บ๊าย-บาย คืนนี้เจอดีแน่”
“แกจะทำไร” ภูมิเด็กหนุ่มหน้าตาดีที่สุดในรุ่น ทั้งยังเป็นอนาคตประธานนักเรียนถามเพื่อนสนิท
“แฝงตัวมางานพรอม ถอดหน้ากากราชาโรงเรียน แกมาไหม ภูมิ”
“ถามได้ไง งานสนุกขนาดนี้”
ฝั่งตรงกันข้ามเป็นแถวนักเรียนหญิงชั้นปีสอง
“แหวะ!!! ยัยแว่นทานตะวันได้รางวัลนี้ ฉันล่ะอายล่วงหน้าจริงๆ เพราะปีหน้ารางวัลนี้เป็นของฉัน ยี้!!! ฉันได้รับต่อจากยัยทานตะวันเต่าล้านปีนี่นะ โฮๆๆ !^! เวรี่ แซด” แล้วพิงก์โรสจับสายคาดศีรษะลูกไม้สีม่วงของ Paris Kids Harajuku ให้ตรง โบกมือคลายความร้อน หน้าตาหล่อนชัดเจน เหมือนมีคำว่า "เบื่อโคตรๆ" พิมพ์พาดผ่านกลางจมูก
“ใช่แล้ว! ทานตะวันเชยคุณป้าขนาดไหน ใครๆ ก็เห็น รางวัลตกถึงยัยนี่ได้ไงนะ ทั้งๆ โรงเรียนเรามีนโยบายลับอันดับหนึ่งคือ รังเกียจความเชย ดูเด่ะ! กระโปรงหล่อนยาวคลุมเข่า ชุดนี้...มันเป็นของเด็กรุ่นบุกเบิกโรงเรียนใส่ เอาชุดแม่มาใส่แน่ๆ เห่ยได้อีกนะเนี่ย” ลูกพลัมเพื่อนสนิทพิงก์โรสตั้งแต่ชั้นเนอสเซอรี่สนับสนุน เธอเป็นรองประธานสมาคมชุดนักเรียนนำเทรนด์ โดยมีพิงก์โรสเป็นประธาน
“เราต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อกู้หน้าและชื่อเสียงของโรงเรียนกลับคืน”
“หล่อนคิดอะไรออกอีกแล้วใช่มิ่” ปากลูกพลัมที่ใช้ลิปสติกสีเมล่อนของแอนนา ซุย ขมุบขมิบ
“หุ...หุ เรื่องง่ายๆ ที่ผู้ชายไม่รู้ เราต้องปลอมตัวเป็นซีเนียร์ลอบเข้างานพรอม และในฐานะที่ฉันเป็นอนาคตแฟนประธานนักเรียน ควีนพิงก์โรสคนนี้นี่แหละ จะล็อบบี้ให้ทุกคนไม่เลือกยัยป้าทานตะวันเป็นควีนของรุ่นในคืนนี้ ความจริงฉันก็ไม่ชอบยัยลิซ่า หน้านกเงือกหรอกนะ แต่หยวนๆ เห็นว่าหล่อนใช้เสื้อผ้าของ Alissia B แบรนด์ของแม่ฉัน เพื่อเป็นการเลี้ยงลูกค้ารายใหญ่ยาวๆ คืนนี้ ฉันจัดให้” พิงก์โรส เหลียวมองที่นั่งที่ว่าง ถัดไปอีก 5 เก้าอี้
“ที่นั่งนั้นของใคร ทำไมกล้าให้แถวที่ฉันนั่งไม่สวยฮึ” พิงก์โรสถามลูกพลัม
“ยายไอริส ว่ากันว่า คุณภารตีแม่ยายไอริสโทร. มาลาครู ลูกหล่อนวันนี้ไปถ่ายปกให้ให้ทีน โว้ค อเมริกา ถ้าเป็นงานในเมืองไทย ครูคงไม่ยอมไป แต่ว่างานนี้สร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนระดับโลก ครูจึงยอม”
“กรี๊ด ฉันล่ะเกลียดยายไอริส!!! โฮๆๆ ทำไมคนที่ฉันเกลียดถึงได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันใฝ่ฝัน มันควรจะเป็นของฉันไม่ใช่เหรอลูกพลัม” น้ำตาราชินีกำลังนองหน้าที่แต่งแต้มเครื่องสำอางจากลังโคม คอลเล็กชั่น O MY Rose ที่หล่อนเป็นพรีเซนเตอร์
Aaron De Mey ขา หนูขอโทษนะคะ ที่ตอนนี้หนูยอมให้ยัยไอริสล้ำหน้าหนูไปก้าวหนึ่ง
หลังเสร็จสิ้นพิธี
“คอกาแฟ ฉันต้องการพบนายด่วน ที่โรดันเต้ บักค์ โต๊ะเดิม” ทิมโทร. หาคอกาแฟ โต๊ะข่าวที่รู้ทุกเรื่องประจำโรงเรียน
ที่ร้านกาแฟ ทิมและภูมิจับจองโต๊ะไว้แล้ว อีก 10 นาทีให้หลัง คอกาแฟจึงตามหลังมา
“ไมวันนี้ช้านัก” ทิมทักคอกาแฟ
ชายหนุ่มไม่อ้วนไม่ผอม ผิวดำจากเลือดลูกครึ่งแอฟริกันฝรั่งเศส-ไทย หอบหายใจ จิบกาแฟเย็น แล้วว่า “ได้ข่าวใหม่เมื่อกี้ เลยต้องอัพเดตข่าวขึ้นบอร์ดก่อน โทษทีที่มาช้า”
ปิ๊ด ปิ๊ด
เสียงบีบีของทุกคนดังขึ้น “นี่ไม่ใช่คำเตือน แต่เป็นข้อบังคับ (หากอยากใช้ชีวิตโดยที่ที่คาดผมยังอยู่บนหัว) ขอให้ซีเนียร์ทุกคนหยุดโหวตให้ยัยป้าทานตะวันเป็นควีนในค่ำคืนนี้ ทางเรารู้ว่าใครโหวตให้ใคร หวังว่าสาวๆ ทุกคนคงไม่ทำให้ชื่อเสียงโรงเรียนเสื่อมเสีย หากใครละเมิดข้อบังคับ ระวังชุดของคุณในค่ำคืนนี้ ทางเราใช้สิทธิมาตรา 246 ยึดชุดทุกคนที่ไม่มีหัวใจรักแฟชั่น และต่อต้านชื่อเสียงด้านการแต่งตัวของฮัลโหล สคูล ความผิดนี้จะติดตัวคุณตลอดชีวิต...ราชินีมีน เกิร์ล”
“แฟนนายเริ่มแผลงฤทธิ์แล้วว่ะภูมิ” ทิมอ่านข้อความจบก็พูดขึ้นมา
“พิงก์โรสคงระบายอารมณ์อิจฉา”
“ทำไมคอกาแฟ” ภูมิถามคอกาแฟ
“นายก็หยิบโทรศัพท์คลิ๊กเข้าไปที่หน้าเวบร้านกาแฟสิ สองกระทู้ล่าสุด”
กระทู้ที่ 108999
ข่าวล่ามาด่วน หลังจากพิธีปัจฉิมนิเทศ ทุกคนสงสัยว่าที่นั่งนักเรียนหญิงชั้นปีสองทำไมหายไปหนึ่งที่ พร้อมๆ กับการหายตัวไปของไอริส หวังว่าราชินีพิงก์โรสคงไม่จ้างวานใครสาดสตรอเบอรี่ใส่ไอริสที่หน้าโรงเรียน
หากว่านายกาแฟหูดีได้ยินครูนาดีนคุยกับครูใหญ่ว่า ไอริสนางแบบขายาววันนี้บินไปถ่ายปกให้ทีนโว้ก อเมริกา คุณภารตี-- แม่ม่ายมรดกพันล้าน โทร. มาขอโทษขอโพยที่ลูกสาวของหล่อนไม่ได้เข้าร่วมพิธีอันทรงเกียรติ จึงส่งแผงร้านไอศกรีมเกเซ่นดาส เลี้ยงหนุ่มๆ สาวๆ ซีเนียร์ในค่ำคืนนี้ น้ำลายสอ! ขอบคุณหลายๆ คุณภารตี
ดูสิครับว่าคุณแม่ของพิงก์โรสจะยอมอยู่เฉยหรือไม่
ความเห็นที่ 1
น้องไอริสสวยที่สุด ขอบคุณคุณภารตี สำหรับไอศกรีมอร่อยๆ
ผู้ฝากความคิดเห็น OIC
ความเห็นที่ 2
เย้ๆ ในที่สุดทีนโว้คก็ตอบรับเธอ อย่าหนีพวกเราไปอยู่อเมริกาซะก่อนล่ะ
ผู้ฝากความคิดเห็น Jinnie G-B Generation
ภายใน 15 นาที ความยาวของกระทู้นี้มี 106 ความคิดเห็น 107...108 อ้าวนับไม่ทันแล้ว
กระทู้ที่ 109000
คุณรัชนีผู้ไม่ยอมให้ใครสวยและรวยนำหน้า (เหมือนลูกของหล่อน) ส่งของขวัญให้ซีเนียร์ ขณะนี้กองอยู่ที่กองคลังของโรงเรียน แหล่งข่าวบอกว่าข้างในกล่องเป็นชุดเครื่องสำอางนำเข้าจากญี่ปุ่น เหมาะกับทุกสภาพผิว มีทั้งของผู้หญิงและผู้ชาย พร้อมคูปองแลกซื้อเครื่องประดับจูลี่จูลี่ครึ่งราคาสำหรับผู้หญิง และคูปองแลกซื้อนาฬิกา J-Biond ครึ่งราคา เป็นของทำขวัญให้ผู้สำเร็จการศึกษาทุกคน เธอย้ำว่านี่ยังเล็กน้อยขนอ่อนที่แขนไม่ร่วง หากเป็นปีหน้า เพื่อนๆ ร่วมรุ่นของลูกสาว เตรียมรถบัสมาขนของกลับบ้านได้...ทราบแล้วเปลี่ยน
ความเห็นที่ 1
คุณรัชนีขา นี่โรงเรียนลูกคนรวยนะคะ ไม่ใช่โรงเรียนขอทาน
ผู้ฝากความคิดเห็น จีซ่า
ความเห็นที่ 2
เกลียดจีซ่า ไม่ชอบราชินีของเราแกก็ไม่ต้องเข้ามาเขียนสิ
ขอบคุณคุณรัชนีค่ะ
ผู้ฝากความคิดเห็น ลาล่า ลูลู่
ความเห็นที่ 3
ของฟรีของดีเทคนิคไม่ต้อง ราชินีและรัชนีจงเจริญ!
ผู้ฝากความคิดเห็น โอนนี่
ความเห็นที่ 4
รักคุณรัชนีที่สุดค่ะ
ผู้ฝากความคิดเห็น ลูกตาล
ความเห็นที่ 5
พิงก์โรสสวย แล้วยังมีคุณแม่ที่ทั้งสวยและใจดี
ผู้ฝากความคิดเห็น ลูกพีซ ผู้ปลื้มพิงก์โรสสุดๆ
ความเห็นที่ 6
ขอบคุณทุกคนค่ะ
ผู้ฝากความคิดเห็น เลขาคุณรัชนี (คุณรัชนียืนกำกับอยู่ข้างๆ ค่ะ)
“ท่าทางงานนี้พิงค์โรสจะเสียคะแนนความนิยมไปไม่น้อย” คอกาแฟประเมินสถานการณ์
“ไอริสเป็นคนแรกในโรงเรียนและนางแบบคนที่สองของประเทศไทยที่ได้ขึ้นปกทีนโว้ก พิงค์โรสไม่อิจฉาก็ขำแล้ว” ทิมพูดด้วยน้ำเสียงชื่มชมไอริส
“ไมไม่พูดอะไรเลยว่ะไอ้ภูมิ” ทิมทักเพื่อนคู่หู
“เปล่า ไม่มีอะไรจะพูด พิงก์โรสก็คือพิงก์โรส เชื่อสิ! สักพักเธอคงได้เป็นพรีเซนเตอร์สินค้าอะไรสักอย่างเพื่อกลบข่าวไอริส หรือไม่ก็ไปถ่ายแบบที่ญี่ปุ่น พิงก์โรสไปญี่ปุ่นทีไรก็ได้งานถ่ายแบบ แบ๊วคาวาอี้เข้าสู้ และถ้าให้เหนือม่านเมฆสุดๆ พิงค์โรสจะใช้วิธีพุ่งเข้าหาวงบอยแบนด์เกาหลี แหวก แหก แควก แทรกตัวเป็นเกิร์ลคนสำคัญ มีเอ็กซ์คลูซีฟดินเนอร์กับพวกนั้น”
“ไหนว่าจะไม่พูด” ทิมขัดจังหวะคำทำนาย
ภูมิส่ายหัวเหมือนคนที่ถูกรู้ทัน “กวนนะนาย ไง แล้วไหน แผนการของนาย คอกาแฟมีเวลาให้แค่ 30 นาที”
“เรื่องนี้เราพูดกันไว้แล้ว นายไม่ต้องรู้หรอกภูมิไว้รู้พร้อมๆ คนอื่น เรื่องประหลาดใจน่ะ”
“ก็ได้”
“แล้วเรียกผมมาทำไมอีก ตกลงไว้เมื่อวานแล้วนี่ ว่าถ้าไอ้เบื้อกนั่นได้ ก็ลงมือตามที่สั่ง” คอกาแฟท้วง
“มีอีกงาน เราต้องการฝ่ายเทคนิค คืนนี้ระหว่างปฏิบัติการ นายต้องยึดห้องสื่อสารให้ได้ หน้าจอมอนิเตอร์หลัวเวทีต้องมีรูปนั้นด้วย”
“ของแค่นี้ คอกาแฟพร้อมบิล”
ใครๆ ก็รู้ว่า การที่คอกาแฟฮึกเหิมและมีอิทธิพลในการสร้างสื่อ บางครั้งก็สร้างกระแสเสียเอง นั่นเพราะมีอิทธิพลจากทิมหนุนหลัง หากภูมิคือว่าที่ประธานนักเรียนภาพลักษณ์ดี ทิมก็เปรียบเป็นเจ้าพ่อในเงามืดควบคุมสถานการณ์ที่ขับเคลื่อนในโรงเรียน ใครหากล่าวว่าพิงก์โรสร้าย ก็จริงที่หล่อนร้าย เริ่ด เชิ่ด บิชชี่ ใครสวยเกิน เก่งเกินหน้าเกินตาไม่ได้ หากทิมแตกต่าง เอาเป็นว่า อย่ายุ่มย่ามกับเขาหรือทำให้เขาหมั่นไส้ดีที่สุด
ซุ้มประตูกุหลาบสีชมพูหน้างานพรอม โต๊ะยาวปูผ้าลินินสีขาววางกล่องกระดาษสีสวยกองเป็นตับ พิงก์โรสและเพื่อนยืนสาละวนมอบของชำร่วยให้กับนักเรียนรุ่นพี่
“คุ้มไหมล่ะ คุณแม่ใจปล้ำ เรื่องซื้อใจคนแม่ฉันถนัดที่สุด ผลพลอยได้ก็คือ ฉันก็ได้มางานนี้แต่งชุดเริ่ดๆ โดยไม่ต้องปลอมตัว แถมคะแนนนิยมก็เรียกกลับมาท่วมท้น” เด็กซีเนียร์ที่เดินเข้ามารับของขวัญ ยังไม่มีใครแต่งตัวสวยเทียบเท่าพิงก์โรสสักคน
“ฉันจะดูงานไว้ ปีหน้าฉันจะเป็นแม่งานใหญ่เอง” ลูกพลัมพูดเสียงอ้อแอ้แล้วอยู่ๆ ก็นิ่งซะงั้น หนุ่มหล่อที่แอบชอบเดินเข้ามาใกล้ๆ นัยน์ตาดำลูกพลัมเปลี่ยนเป็นรูปหัวใจสีชมพู
“ยายลูกพลัม เป็นอะไร ทำไมตัวแข็งทื่องี้ล่ะ ลูกพีซรับสถานการณ์ด่วน ฉันไม่อยากพูดด้วย กลัวนายนั่นตามตอแย แค่นี้ก็บริหารเสน่ห์เบื่อจะแย่อยู่แล้ว” พูดจบพิงก์โรสก็ยิ้มหวานใส่หน้ากากแสนซื่อให้รุ่นพี่คนนั้น
รัก ไม่รัก รัก ไม่รัก รัก ไม่รัก รัก ไม่รัก
รัก!
ลูกพลัมกำลังเด็ดดอกกุหลาบที่ประดับโต๊ะ
“ไชโย!!!”
“เป็นอะไรลูกพลัม นายนั่นเดินไปโน่นแล้ว แกยังไม่หายเพี้ยนอีก” พิงก์โรสเขกกะโหลกเพื่อน
ชายคนนั้นฝากเบอร์โทร. ให้พิงก์โรสผ่านมือลูกพีซ
ลูกพีซยื่นกระดาษชิ้นเล็กๆ ให้พิงก์โรส
เฮ้อออ ฉันไม่สนใจนายหรอกย่ะ โปรไฟล์ไม่ยาวพอ แล้วหัวน่ะไปมุดอยู่ที่ดงอ้อยไหนน่ะ ฉันมีแฟนคนเดียวคนเดิมมาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ชื่อ 'ภูมิ' จ้าาา...
แต่ ตะแล๊ด แต๊ด แต่ เสน่ห์ราชินียังอยู่หนาแน่นครบถ้วนทุกอณู
ใช้ได้!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น