นานดึกแล้วในหมู่บ้านบางบูรพาที่ปลูกข้าวเจ้าสืบทอดหลากหลายสายพันธุ์ ดำเนินหน้าที่ห้องอาหารของผู้คนทั่วทั้งโลก พวกเขาเลี้ยงตัวเองโดยไม่ต้องมีเกษตรกร จนพวกมนุษย์เรียกพืชพันธุ์ข้าวในอีกชื่อว่า “ชุมชนข้าวเข้มแข็ง” ตั้งแต่ต้นหมู่บ้านยาวจนถึงท้ายชุมชน สีสันท้องนาเขียวเป็นย่อมๆ ยามแรกปักกล้า ทิ้งไว้ไม่กี่เดือน ต้นก็สูงชะลูดส่งสีเขียวขจีไหวตามลมพัด น้ำฝนตกต้องตามฤดูกาล ข้าวก็ยิ่งงามนัก ทว่ายามที่สวยมีเสน่ห์ที่สุดกลับเป็นช่วงที่ข้าวตั้งท้อง รวงข้าวเหลืองทองอร่าม ราวทุ่งทองสุกเปล่งประกาย ในระยะนี้ชุมชนข้าวเข้มแข็งก็จะมีแขกผู้มาเยี่ยมมาเยือน ถ่ายภาพกับท้องนามากที่สุด
หัวหน้าหมู่บ้านเป็นข้าวเพศหญิง บ้านอยู่กลางแปลงนา ตั้งท้องสืบลูกสู่หลานเป็นรุ่นๆ วิธีสังเกตหัวหน้าหมู่บ้านดูง่าย ยอดข้าวมีผ้าแดงโพก ใครไปใครมา ติดต่อธุระจำเป็นต้องแจ้งหัวหน้าหมู่บ้านก่อน เพราะชุมชนที่นี่ปิดตายไม่มีพันธุ์ข้าวคนใดออกจากพื้นที่ เนื่องจากการค้าขายข้าว ทางรัฐบาลจะติดต่อมาที่ชุมชนเอง ไม่ต้องเสนอเร่ขายแก่ผู้ใด จากนั้นทางรัฐบาลจึงนำสู่ตลาด ข้าวจากหมู่บ้านบางบูรพาจึงดูเหมือนสินค้าผูกขาดของทางรัฐบาล
ข้าวในชุมชนนี้จึงเจียมตัว และหยิ่งผยองตัวในที
มีแต่ตั๊กแตนปาทังก้าตัวเขียว ขายาวๆ ที่คือศัตรูตัวร้ายกาจของชุมชน เมื่อข้าวเริ่มออกรวง พวกมันก็โจมตีหนักหน่วงทุกๆ ปี ทว่าก็แพ้ให้แก่บรรดาข้าวราบคาบ ด้วยยุทธวิธีซุ้มวางกับดักกองโจรตั๊กแตน กลับกระทะทองเหลืองกลายสภาพกลับเป็นตั๊กแตนปาทังก้าทอดที่ขายในตลาด
หากว่าศัตรูวายร้ายไม่ได้มีแค่กลุ่มเดียว
โผล่มาปีที่น้ำท่วมนา ชาวข้าวเสียหายหนัก เคราะห์ซ้ำกรรมซัดก่อระลอกถัดไป เหมือนกับความซวยของมนุษย์ ที่มีครั้งแรก แล้วหลังจากนั้นจะหนักขึ้น...หนักขึ้น
ระหว่างที่หัวหน้าหมู่บ้านเร่งระบายน้ำออก หนูนาตัวดำทะมึนฝูงใหญ่เร่งฝีเท้าบุกโจมตีชุมชนนาข้าวเข้มแข็ง
ความอำมหิตของหนูนาสร้างความเสียหายอย่างหนัก กัดกินต้นข้าวหักกระเจิง เป็นปรักชีวิตข้าวแสนเศร้า หัวหน้าหมู่บ้านรีบส่งกำลังไพร่พลไปยังฟาร์มเลี้ยงแพะ พันธมิตรทางการค้าแลกฟางข้าวกับขี้แพะ หล่อนต้องการขี้แพจำนวนมากเทใส่นาไล่หนูใจดำที่ไล่ทำร้ายพี่ๆ น้องๆ ด้วยความสมัครสมานของเผ่าพันธุ์ที่ไม่ยอมถูกย่ำยีง่ายๆ นี่เอง ก็บังเกิดผล
ทันทีที่ฤทธิ์ความเหม็นฉกาจต้องจมูกและผิวกาย หนูนาทนพิษความเหม็นไม่ไหวไม่ทน ล้มตายระนาวท่วมท้น
กลายเป็นว่าผู้จ้องทำร้ายถูกฆ่าตายเสียเอง
ไชโย!!! ชัยชนะของชุมชนข้าวบางบูรพา
บอกฉันบอกเธอ
ความสามัคคีคือพลัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น